මූල්‍ය කළමණාකරනය කියන විෂය ජීවත් වීමට අත්‍යාවශ්‍ය දෙයක්. ඒ ගැන හදාරන්නැතිව කිසිම හේතුවකට කසාද බඳින්න හෝ ළමයි හදන්න එපා, ජීවිතය මිහිපිට අපායක් වෙනවා. මේ කුඩා ටිප්ස් ටික ඔබ පිළිපදිනවාද?
1. මූල්‍ය විනය - තමන්ගේ අවශ්‍යතා වල ප්‍රමුඛතාවය අනුව වියදම් කිරීම මෙයට අයත්. ලොකුම ප්‍රමුඛතා වන්නේ ඉහට වහළක්, කෑම, ප්‍රවාහනය, අධ්‍යාපනය, සෞඛ්‍යය යන ඒවා වේ. නමුත් ඔබ පඩි ගත්ත ගමන් ඔක්කොටම පෙර සපත්තු හෝ ඇඳුම් ගන්නා, ට්‍රිප් යන, මත්පැන් සාද දමන කෙනෙක් නම් ඔබට මූල්‍ය විනයක් නැත.
2. අවශ්‍යතාවය අනුව මිස ලෝකයට පේන්න වැඩ නොකිරීම - තුන් දෙනාගෙ පවුළට තට්ටු තුනේ ගෙවල්, මෙහෙකාරයන්ට කාමර සහිත ගෙවල් හදා ඒ කොන්ක්‍රීට් වලට ජීවිත කාලයම උකස් තබන, ඉඩකඩම් විකුණා ඉතුරැම් වියදම් කර වෙඩින් ගන්න තරම් අමන වෙන්නට එපා.
3. හදිසි අවස්ථා අරමුදල - සෑම කෙනෙකුටම මාස තුනක් හෝ හයක් දක්වා ජීවත් වීමට සෑහෙන මුදලක් සහිත ඉමර්ජන්සි ෆන් ඩ් එකක් තිබිය යුතුය. මෙය හදා ගැනීම රස්සාවට ගිය වහාම පළමු ඉලක්කය විය යුතුය.
4. ණය හැකි ඉක්මනින් පියවීම - ක්‍රෙඩිට් කාඩ් ණය හැකි ඉක්මනින් පියවීම මගින් විශාල මුදලක් පොළී ලෙස වියදම් වීම වළකී. ණය යනු උගුළකි. නිවාස ණය ගන්නවා නම් දැරිය හැකි මට්ටමේ ගෙයක් මිස විසාල මන්දිර ගන්න එපා. වාහන ණයද එසේමය.
5. සහකරැ/කාරිය තමන්ට අවම මූල්‍ය ගැළපීමක් හෝ සහිත, ඊට සහයෝගය දෙන කෙනෙක් වීම. ඒ බැරි නම් කසාද නොබැඳ අයින් වෙන්න කොන්දක් සහ මොළයක් තිබිය යුතුය. තමන්ව ණය උගුළක හෝ දුප්ප්කමේ සිරකාරයෙක් කරන සහකරැ/කාරිය ගේ ලස්සන, කුළමල, රස්සාව හෝ වෙනත් දේවල් සත පහකට නොවටී.
6. ළමයි හැදීමේදී මූල්‍ය වගකීම් වලට අනුගත ලෙස මිස ඔහේ හදන්නන් වාලේ ළමයි නොහැදීම සහ පරක්කු වී කසාද බැන්දා නම් ළමයි හදන විට තම විශ්‍රාම සැළසුම සමඟ සමබරව ළමයි හැදීම ආදී නොයෙක් මූල්‍ය වගකීම් ගැන අවබෝධයෙන් පවුල් සැළසුම් කල යුතු වේ.
7. ආශ්‍රය කරන උදවිය තමන් ගේ මූල්‍ය විනයට ගරැ කරන අය විය යුතුය. ඔබ මිනිමලිස්ට් ලෙස සරළ විලාසිතා කීපයක් කරන අතර ඔබේ හොඳම යෙහෙළිය රටේ නැති විලාසිතා කරමින් ඔබට විහිළු කරයි නම් හෝ ඔබට පාලනයකින් තොරව මත්පැන් බොන, එසේ නොමැති ඔබට peer pressure එක දෙන යහළුවන් සිටී නම්, මූල්‍ය විනය පවත්වා ගැනීම ඉතා අපහසුය.
8. පවුලේ අගහිඟකම් ළමයින් ගෙන් වසන් කිරීම තරම් ගොන් වැඩක් තවත් නැත. එක පැත්තකින්, ඔබ රටේ නැති බේගල් ඇද බාමින් අගහිඟකම් නිසා තනියම දුක් විඳීම පසුකාළීනව මම උඹලට කලේ මෙහෙමයි යැයි යැයි ලෙස ඇරියස් වන අතර තව පැත්තකින් ළමයි එන්ටයිටල්ඩ් ආත්මාර්ථකාමීන් කරයි. ඊට සම්පූර්ණ ප්‍රතිවිරැද්ද ලෙස, ළමයි සමඟ දුක සැප හවුලේ බෙදා ගත්, පවුලේ ආර්ථිකය හවුලේ ගොඩනැගූ පවුල් වල ළමයින් මූල්‍ය විනයක් සහිත ගුණගරැක, සහකම්පනය සහිත වැඩිහිටියන් වේ. පහත අරපිරිමැස්ම ගැන යූටියුබ් නාළිකාව කරන හෝප් සහ ලැරී යුවළ, ඉතා අඩු වේතනයක් සහිත වුවද පිරිමි ළමයි හතර දෙනෙක් ලොවට දායාද කළ දෙමව්පියන් ය. ලෝකයේ ඉහළම යස ඉසුරැ සහිත රටක ඉතා අරපිරිමැස්මෙන් ළමයි හැදූ විට ඒ ළමයි දෙමාපියන් සමඟ තරහ වනු වෙනුවට ඉතා අරපිරිමැස්මක් සහිත ගුණගරැක වැඩිහිටියන් බවට පත් වී ඇත. එහි රහස නම් හෝප් සහ ලැරී ළමයින්ට මුදල් වෙනුවට ආදරය සහ අවධානය දීමයි.
https://www.youtube.com/@UndertheMedian
මේ සියල්ල කෙටියෙන් කියන්නට හිතුනේ සමහර මිනිස්සු පැටලී සිටින පඹගාල් දකින විට මගේ ඔළුවට බර නිසා. ඇත්තටම, රට බන්කොළොත් වෙන්න බොහෝ කාලයකට පෙර සිටම සින්හළ මිනිස්සු විහින් තනි තනිව ස්වේච්ඡාවෙන් බන්කොළොත් වෙන්න ගත්තා.
ගෝටාබය හෝ රනිල් රට පාළනේ කරන අමන විදියට නොවේද බොහෝ දෙනා පවුලේ මුදල් පාලනය කරන්නෙ?
තව දෙයක් අමතක උනා, මූල්‍ය කළමණාකරනයේදී සමාජයට විය යුතු සේවයට අදාළ වියදම් කපා දැමීමක් කරන්නෙ නෑ. නමුත් ලන්කාවෙ හුඟ දෙනෙක් සමාජය වෙනුවෙන් සතපහක් වියදම් කරන්නෙ නෑ. හරි ලෝබයි. එහෙම වෙන්නත් එපා.
හිතවත් මිතුරියනි,හිත හරිම අවුල්..ඒත් පිටට පේන්නේ හොඳට හිනාවෙලා ඉන්නවා..මේ ප්‍රශ්නවල ඉවරයක් නැහැ..කෙටියෙන් කියන්නම් මම විවාහකයි..අපි නැවතිලා ඉන්නෙ මහත්තයගෙ මහ ගෙදර.මම රජයෙ පිළිගත් රැකියාවක් කරනවා..මගේ මහත්තයා ආරක්ෂක අංශයෙ රැකියාව කරේ අපි විවාහ වෙද්දි..ඒත් බැඳලා මාස 4ක් වෙද්දි ඔහු රැකියා ස්ථානයේ ගැටලුවක් වෙලා රැකියාවෙන් නැවතුනා..මීට අවුරුදු 5කට කලින්..ඊට පස්සෙ එක එක රැකියාවන් කලත් ස්ථිර රැකියාවක් නැහැ..අපිට දූලා දෙන්නෙක් ඉන්නවා.මට ඒ දරුවන්ගෙ අනාගතය ගැනත් බය හිතෙනවා..මහත්තයා එදිනෙදා ජීවත් වෙන්න අවශ්‍ය මුදල් උපයනවා..ඒත් කිසිම ඉතුරුව ක් නැහැ අපට..මගේ පඩිය ලෝන් එකකට කැපිලා අපේ අම්මලාට බඩු ගිහින් දැම්මාම මගේ අතේ වියදමට පොඩි ගාණක් විතරයි ඉතුරු වෙන්නෙ..බයික් එකට ලීසීන් එක සීට්ටු සල්ලි කිට්ටු වෙද්දි ඒවට අවශ්‍ය මුදල් මහත්තයා හොයලා ගෙවනවා..ඒත් අනේ මට හිතෙනවා මේ ජීවිතය මොකද්ද කියලා.අනාගතේට ඉතුරුව ක් නැති.කිසිම සැලැස්මක් නැති.මට හොඳටම හතියි මේ ජීවිතේ..ඉස්සර ලස්සන ගෙයක් හදන්න වාහනයක් ගන්න ලස්සන බලාපොරොත්තු තිබුණා..ඒත් දැන් ඒවා හීනයක්ම වෙලා..මට මගේ ආදායම් වැඩි කරගන්න ඕන..ඒත් පොඩි දරුවා තවම පොඩි නිසා ටියුෂන් එකක්වත් කරන්න විදියක් නැහැ..මම මහත්තයාට පොඩි පොඩි ජොබ් හෙව්වත් එයා කැමති නැහැ..ඔහුට විවිද හැකියාවන් තියෙනවා ගොඩක්..ඒත් ඒ දේවලින් ඔහුට ලොකු ආදායමක් එන්නෙ නැහැ.සවුන්ඩ් වැඩ ඉලෙක්ට්‍රොනික් වැඩ පුළුවන්.ඒවා තමයි ඉපැයුම් මාර්ගය..ඒත් ජීවත් වෙන්න එහෙම මදියි.දරුවො දෙන්නට උගන්නා ගන්න අපිට මොනවා හරි උනොත් එයාලට මොනවත්ම නැහැ..මට බය ඒකයි..මම මහත්තයාට රටකට යන්න කිව්වට එහෙම යන්න කැමති නැහැ..අනේ මන්දා මට වෙලාවකට හිතෙනවා ජීවිතේ ගැන කිසිම අරමුණක් වගකීමක් නැද්ද කියලා..අපි ඉන්නෙත් මහ ගෙදර කිසිම දේක අරපරිස්සමක් නැහැ අම්මගෙත්..මට ඕන කොහොම හරි මේ ජීවිතෙන් ගොඩ එන්න..මට තේරෙන්නෙ නැහැ මම මොකද්ද කරන්න ඕන කියලා..අපේ අම්මා තාත්තත් වයසයි..එහෙත් වෙන කවුරුවත් නැහැ මම විතරයි ඉන්නෙ..එයාලා මෙහේ එක්ක එන්නත් බැහැ මේ අම්මත් එක්ක අපිටවත් ඉන්න බැහැ.වෙලාවකට හරිම හොඳයි වෙලාවකට මූණවත් බලන්නෙ නෑ.හරිම දුෂ්ටයි.සමහර දවසට එක වචනයක්වත් කතා කරන්නෙ නෑ..මොන වැඩක් කරොත් බනිනවා.හොඳක් නැහැ..අනේ මට වෙලාවකට හිතෙනවා මම මේ ජීවත් වෙනවද කියලා..මට පිස්සු හැදෙයි ටික කාලෙකින්..
අනේ ඔයාලා මට විසදුමක් දෙන්නකො මහත්තයාට මෙහෙම නැතුව වෙන රැකියාවකට හරි රටකට යන්න හරි පොලඹවන්නෙ කොහොමද කියලා..එදිනෙදා ජීවත් වෙන්න විතරක් නෙවෙයි සල්ලි අපේ ඉතුරුව ක් විදියට කීයක් හරි තියෙන්න ඕන කියලා කොහොමද තේරුම් කරන්නෙ කියලා මට තේරෙන්නෙ නැහැ.ඔයාලා වග විසදුමක් තියෙනවානම් මෙහෙම කෙනෙක්ට තේරුම් කරන හැටි මට කියා දෙන්න පිං..
පොඩ්ඩක් බලන්න රනිල් රට කරවන විදිහයි මේ පවුලයි මොන තරම් සමානද කියල.
No comments:
Post a Comment