ඔබට මේ වන විට පෙනෙන්නට ඕනෙ, රටේ නිදහස් අධ්‍යාපනය සහ සෞඛ්‍යය බිඳ වැටිල කියල. දරැවන්ට යන්න යළට මහට ඉස්කෝලෙ ඇරියට ප්‍රවාහනය අවුල්, කඩදාසි නෑ, කන්න නෑ, ඉතින් එහෙම ඉගන ගන්න බැරි බව ඔබට තේරෙන්න ඕනෙ.
ඒ වගේමයි රෝහල් වල බේත් නෑ, රෝහල් කැන්ටින් වැහෙනවා, විදුළිය නැතිව පහන් එළියෙ සැත්කම් කරනවා. ඉතින් එහෙම රෝහල් පවත්වාගෙන යන්න බැරි බවත් ඔබට තේරෙන්න ඕනෙ.
වෙනත් වචන වලින් කිව්වොත් අපට නිදහස් අධ්‍යාපනය සහ සෞඛ්‍යය නිළ නොවන ලෙස නැති වෙලා ඉවරයි මේ වෙන කොට. ඒක තමයි අපේ ආගම් වාදයට, ජාති වාදයට, පන්ති භේදයට, කල්ලි වාදයට, සහ මෝඩකමට අප ගෙවූ මිළ. මොන රජයක් ආවත් මේ ආර්ථික අර්බුදයෙන් ගොඩ යන්න අයි එම් එෆ් එකට යන්නම වෙනවා, එතැනදී එයාල අනිවාර්‍යයෙන්ම මේව මුදල් ගෙවා ලබා ගන්නා සේවා බවට පත් කරවනව. ඒක කරන්නෙ උපක්‍රමශීලීව. අපි සරළම උදාහරණයක් ගමු. රජයේ කැන්ටිමක් කෑම නොමිළේ දෙනවා. ඒක තවදුරටත් කරගන්න බැරි උනාම මුදල් අය කරන පුද්ගලික අන්ශයට විකුණන්න ඕන, නමුත් ජනතා විරෝධයක් නැතිව. ඉතින් මෙයාල බල්ලෙක්ටවත් කන්න බැරි විදියට කෑම හදන්න ගන්නව. ටික දවසක් යද්දි මේ කෑම කන්න බැරි මිනිස්සුම කියනව මුදල් අය කරල හරි හොඳ කෑම අපට දීපල්ල කියල. ඉතින් ඒ ආකාරයට මිනිස්සුන්ගෙ විරෝධයක් නැතුවම පෞද්කලීකරණය වෙනව. අනිත් අතට කන්න බොන්නවත් නැති කරාට පස්සෙ නිදහස් අධ්‍යාපනය සහ නිදහස් සෞඛ්‍යය ගැන නෙමේ මිනිස්සු සටන් වදින්නෙ, නොමැරී ජීවත් වෙන්න.
තව එකක්, මෙතනදි අයි එම් එෆ් එකට බනින්න එපා, මොකද මේ මට්ටමට ඔඩු දිවූ ආර්ථික අර්බුදයක් ගොඩ ගන්න වෙන විකල්පයක් නෑ. අනික රට මෙතනට වැට්ටුවෙ අපි මිසක අයි එම් එෆ් එක නොවේ. ඒකයි මේ ගැටළුවේ ටයිම් සෙන්සිටිව් බවක්, නැතිනම් කාළය ගත වෙන්න වෙන්න ගැටළුවේ ඔඩු දිවීමක් තියෙනව කියන්නෙ. ආර්ථික අර්බුදයට විසඳුමක් නැතිව ගතවන හැම දවසෙම රට මාස ගණනක් ආපස්සට යනව. පොඩි උදාහරණයක් කිව්වොත්, අපට නොමැරී ඉන්න හුස්ම ඕන වගේ රටකට විදුලිය ඕනෙ. විදුලිය කපන හැම පැයකම රටට ඩොලර් ගේන කර්මාන්ත (IT, garments, other exports such as tea, sea food) ටික ටික වැටෙනව. අන්තිමට මුළුමනින්ම වැටෙනව. මුළුමනින්ම වැටුනොත් ගොඩ එන්න අන්තිම අමාරැයි. ඒ නිසා ගිනි ගන්නා ගෙදරකින් පුළුවන් ඉක්මනින් එළියට යනව වගේ ආර්ථික අර්බුදයෙන් පුළුවන් ඉක්මනින් එළියට යා යුතුයි, එහෙම නැතුව දැන් අමාරැවෙන් හරි රටට ඩොලර් ගේන කර්මාන්ත ටික විනාස උනොත් රට නැවත ලේසියකට ගොඩ ගන්න බෑ, වෙනසියුලාවෙ ආර්ථික අර්බුදය පටන් ගත්තෙ 2010දි විතර, තාම ගොඩ එන පාටක් නෑ. ඔයාල කැමතිද අවුරැදු 10-15 මේ විදියට හරි, මීටත් අන්ත විදියට හරි ඉන්න? තීරණය ඔබේ අතේ.
No comments:
Post a Comment