පීතෘමූලිකත්ව සමාජ වල බලය සහ පාලනය පිරිමින් අතේ තබා ගැනීම සඳහා කාන්තාවන් පාගන සංස්කෘතික, ආගමික සහ නෛතික වටපිටාවක් තියෙන බව කලින් ලිපි වල කෙටියෙන් සාකච්ඡා කලා. මේ කාන්තා මර්ධනය ඇතැම් සමාජ වල වසර දහස් ගණනක ඉඳලම එන එකක් නිසා ඩී එන් ඒ වලටම කාවැදිල තියෙන, බොහොම සාමාන්යකරණය වෙච්ච දෙයක්. උදාහරණයකට, පොඩි කාලේ තියා අදටත් වෙස්සන්තර ජාතක කතාව අහද්දි වෙස්සන්තර රජතුමා නෝනට හොරා ජූජක බමුණට අන්ඩර් ඒජ් ළමයි වැඩකාරකමට "දන් දීම" අවුළක් නෑ වගේ පේන්නෙ ඒ නිසා. වෙස්සන්තර රජතුමාට ජූජක බමුණට එවෙලෙ දෙන්න තිබ්බ ඉහළම දානය උනේ වැඩකාරකමට තමන්වම දන් දීම මිසක අහක ඉන්න අන්ඩර් ඒජ් ළමයින්ව, තමන්ගෙ ගොන්කම් නිසා කැළේ අපා දුක් විඳින්නට සිදු උන, තමන්ට කන්න කෑම හොයන්න ඩිංගක් එළියට ගිය ගෑනිට හොරා අනතුරේ හෙළීම නෙමේ. වෙස්සන්තර රජතුමා අන්තිමේ ඉතින් දරැවො නැති සෝකයෙන් වැළපෙන ගෑනිවත් නමක් ගමක් නොදන්න මිනිහෙක්ට "දන් දුන්න" කෙනෙක්. නමුත් මේ කතාවට මේ සංස්කෘතියේ හැදී වැඩුනු ගෑනු මිනිස්සු එදත් අදත් හෙටත් සාධුකාර දෙනවා.
එසේ පීතෘමූලිකත්ව සමාජයක "හොඳ" පිරිමියෙකු ලෙස නම් දරාපු වෙස්සන්තර රජතුමාට එහෙම තමන්ගෙ ගෑනිගේ දුක ගැන, ළමයින්ගේ දුක ගැන අබමල් රේණුවකවත් හැඟීමක් ඇති නොවුනේ ඇයිද යන්න වැදගත් ප්රශ්නයක්. පීතෘමූලිකත්ව සමාජ වල පිරිමියෙකු හට ජීවිතය පහසු කරවන සහ ආතල් දෙන සිත් පිත් නැති උපකරණයක්/බඩුවක් ලෙස කාන්තාව සැළකීම නිසායි එය එසේ සිදු උනේ. ඒ සිත්පිත් නැති උපකරණය ගෙදර උයා පිහාගෙන, ළමයි හදාගෙන, අස්පස් කරගෙන, වයසක උන්දැළව බලාගෙන, සැමියටත් යුතුකම් කරගෙන සෙස් බොත්තම එබුවම සෙස්ද, බේබි ඉන්කියුබේටර් බොත්තම එබුවම ළමයිද, නැනී බොත්තම, කුක් බොත්තම, ලොන්ඩර් බොත්තම, ක්ලීනර් බොත්තම, හොස්පයිස් කෙයාර් බොත්තම සහ එන්ටර්ටේනර් බොත්තම, ආදී සියළුම දේ බොත්තම් එබුවම ඒ ඒ දේද දෙන උපකරණයක්/බඩුවක් පමණයි. මේව එකක් හරි මිස් වෙනව කියන්නෙ උපකරණයේ දෝෂයක් ලෙස මිසක මේත් මනුස්සයෙක්ය යන සංවේදීතාවය නැහැ. එතකොට උපකරණය මැල්ෆන්ෂන් නිසා එක්කො මැනුෆැක්චරර්ට (ගෑනිගෙ දෙමාපියන්ට) යවනවා, එක්කො විසි කරල අළුත් එකක් ගන්නවා. මැනුෆැක්චරර්ට යවපු උපකරණ මැනුෆැක්චරර් ගහල බැණල පාස්සල හදල එවනවා.
මේ "කාන්තා අජීවීකරණය" අපේ ගෙවල් වලත් තියෙනව. අපේ සමාජ වල අම්මල ලෙඩක් දුකක් ගැන කියන්නේ ඉවසන්නම බැරි අවස්ථා වලදී විතරයි ගොඩක් වෙලාවට. අම්මල ආසද ලෙඩ හංගගෙන ඉන්න? නැහැ. මේ සමාජ වල පිරිමින්ව හදන්නෙ සංවේදීකම දුර්වලකමක් ලෙසත් අසංවේදී අමනුස්සකම වීර කමක් ලෙසත් සළකල (ඒකට හේතුත් කළින් ලිපි වල කතා කලා.). ඉතින් එක දවසක් ගෑනි ඉව්ව කෑම රස නැත්නම් ගෑනිට කුණුහරැපෙන් බැනීම පහරදීම හෝ අඬපාළි කීම මිසක අසනීපයක්ද ප්රශ්නයක්ද සෙවීමක් බැලීමක් නෑ ගොඩක් ගෙවල් වල. අපේ අම්මල බැරි අමාරැකම් සඟවගෙන වැඩ කරන්නෙ ජීවිතය පහසු කරවන සහ ආතල් දෙන සිත් පිත් නැති උපකරණයක්/බඩුවක් ලෙස මිසක මනුස්සයෙක් ලෙස තමන්ට නොසළකන බව අවිඥ්ඥානිකව දන්නා නිසයි.
මම විවාහක ගෑනු ළමයි හදනවට හෝ ගෙදර වැඩ කරනවට විරැද්ධ නැහැ. නමුත් ළමයි හැදීමට හෝ ගෙදර වැඩ කිරීමට වැඩකාරකමට ගෑනු ගේන එකට විරැද්ධයි. මේ දෙක අතර වෙනස බේබි ඉන්කියුබේටරයක් සහ අම්මෙක් උදාහරණයකට ගෙන කතා කරමු. බේබි ඉන්කියුබේටරයක් සහ අම්මෙක් යන දෙදෙනාම ළමයි ඉන්න විවාහක ගෑනු දෙන්නෙක් උනාට ඒ ස්ටේටස් දෙක එකිනකට ගොඩක් වෙනස්.
බේබි ඉන්කියුබේටර්එකක් තමන්ගේ "වටිනාකම" සහ "අනන්යතාවය" සොයන්නේ ළමයින්ගෙන්. ඒවගේම ළමයින් ගැන තීරණ ගැනීමේ අයිතියක්, ගෙදර මුදල් ගැන හෝ වෙනත් දේ ගැනද තීරණ ගැනීමේ අයිතියක් නැහැ. නමුත් නීරෝගී කසාදයක පාට්නර් කෙනෙක් ලෙස අම්මා කෙනෙක් වන කාන්තාවකට ගෞරවය සහ පිළිගැනීම ලැබෙන්නේ අම්මා කෙනෙක් නිසාම නොවේ, ඇයගේ සමස්ථ අනන්යතාවයටයි. මෙවැනි කාන්තාවන් ළමයි හදන්නේ තම සහකරැ සමඟ ඉතා හොඳට සැළසුම් කරල මිසක කසාදෙට මුක්කුවක්, පෙන්ෂන් ප්ලෑන් එකක් ආදී ඇජෙන්ඩා වලට නොවේ.
නැනී, කුක්, ලොන්ඩර්, ක්ලීනර්, හොස්පයිස් කෙයාර් සහ එන්ටර්ටේනර් ආදී වැඩකාරකම් වලට කසාද බැඳීම සහ ගෘහණියක වීමද එකිනකට ගොඩක් වෙනස්.
මේ වගේ සමාජ වල ජීවත් වෙන ගෑනු ළමයි පුළුවන් ඉක්මනට තේරැම් ගත යුතු කටුක සත්යයක් තිබෙනවා. ඒ තමයි පිරිමියෙකු හට ජීවිතය පහසු කරවන සහ ආතල් දෙන සිත් පිත් නැති උපකරණයක්/බඩුවක් ලෙස කාන්තාව සැළකීම වසර දහස් ගණනක ඉඳලම එන-බොහොම සාමාන්යකරණය වෙච්ච දෙයක් කියන කාරණය. මෙතැනදී ගෑණු ළමයින්ට තෝරා ගැනීමට මාර්ග දෙකක් තියෙනවා. එකක් තමයි පිරිමියෙකු හට ජීවිතය පහසු කරවන සහ ආතල් දෙන සිත් පිත් නැති උපකරණයක්/බඩුවක් ලෙස ජීවත් වීමට කන්ඩිෂන් වීම. දෙවන එක තමයි තමන්ගේම මාර්ගයක ස්වාධීන ගමනක් යාම.
මේ දෙකම කරන්න ලේසි නෑ
උපකරණයක්/බඩුවක් ලෙස ජීවත් වීමට කන්ඩිෂන් උනාම මිනිහ හප් ගානකොට නට්ට කකුල් දෙක අස්සෙ ගහගෙන, ඕනෑම අසාධාරණයකට ඔළුව නවාගෙන, බරපතල වැඩ සහිත එළිමහන් සිර කඳවුරක ඉතිරි ජීවිත කාලයම ජීවත් වෙන්න ඕනෙ.
තමන්ගේම මාර්ගයක ස්වාධීන ගමනක් යන්න එක්කො මහන්සි වෙලා ඉගෙන ගන්න හරි රැකියාවක් හරි කරගෙන, සමාජයේ ප්රතිරෝධයටත් මුහුණ දීල හෙන කට්ටක් කන්න ඕනෙ. එක්තරා අවස්ථාවක සමාජයේ ගල් මුල් වදින්නැති දුරකට ඉගිලුනාම පට්ට සනීප උනාට ඒකට මුළදි හෙන කට්ටක් කන්න ඕනෙ.
නමුත් ගොඩක් ගෑණු ළමයි මේ දෙකම කරන්න ලේසි නැති නිසා ෂෝට් කට් එකට කරන්නෙ අම්බ ටොක්සික් නමුත් සල්ලි තියෙන/කඩවසම් හෝ වෙනත් භෞතික දේවල් තියෙන පිරිමින්ව සෙට් කරගෙන, ඒ අම්බ ටොක්සික් ස්වභාවය දැන දැනම කසාද බඳිනවා. එහෙම බඳින්නෙ මෙන්න මේ ගොන් උපකල්පන හිතේ තියාගෙන.
1. බැන්දම මම එයාව මට ඕන විදිහට හදා ගන්නවා
2. බැන්දම ළමයි ලැබුනම කල් යන කොට එයා වෙනස් වෙයි
3. දැන් මේක අතහැරියොත් රටේ මිනිස්සු මොනව නොකියයිද? ඒ නිසා කොහොමහරි මේ මිනිහවම බැඳගෙන ජීවත් වෙනවා.
4. මේ මිනිහ එක්ක ජීවත් වෙන්න දැනටත් අමාරැයි, බැන්දම ඊටත් වඩා අමාරැ වෙයි. ඒත් මේ මිනිහට සල්ලි තියෙනව, බලය තියෙනව, xyz තියෙනව, ඒ නිසා මට භෞතික සැප හරි ලැබෙනවා.
මෙවැනි මෝඩ අදහස් ඇතිව අම්බ ටොක්සික් මනුස්සයෙක්ට සෙට් වෙන ගෑනු ටික දවසකින් ඒ හීන ලෝකෙන් සැබෑ ලෝකයට පතබෑවෙලා අපා දුකට වැටෙනවා.
පීතෘමූලිකත්ව සමාජ වල කාන්තා විරෝධී ලක්ෂණ (මැඩගෙන සාර්ථක කාන්තාවක් වන්නේ කෙසේද?)
ප්රතිපත්තිගරැක වටිනාකමක් සහිත ආත්ම විශ්වාසයක් ඇති කාන්තාවක් වෙන්න. තමන්ගේ ප්රතිපත්ති වලින් පිරිමියෙක් නිසා පිටතට පනින්න එපා.
අද ඔයා ඉන්න සමාජ තලයේ/සමාජයේ හරිහමන් පිරිමි නැති නිසා තමන්ගේ ස්ටෑන්ඩඩ් පහළට දා ගන්න එපා. එක්කෝ නොබැඳ ඉන්න (නොබැඳ ඉන්න එක විශාල ටැබූ එකක් ලෙස හිතන මානසිකත්වයෙන් අයින් වෙන්න) එක්කෝ තමන්ගේ ස්ටෑන්ඩඩ් එකට හරියන පිරිමි ඉන්න සමාජ තලයකට/සමාජයකට යන්න. උදාහරණයකට, ඔයාගෙ හම කළුයි නම් ඒක කැතක් ලෙස දකින, ඒ මත ඔයාගේ මුළු වටිනාකම බාල්දු කරන සමාජයෙන් අයින් වෙලා කළු හමේ ලස්සන දකින මිනිස්සු ඉන්න සමාජයකට යන්න. බලන්න මේ උගත් වැදගත් පෝසත් සුදු මනුස්සය ලන්කාවෙ මිම්මෙන් කළු කැත කෙල්ලෙක්ව බැඳල හොඳට ඉන්න හැටි.ඒ කෙල්ල හොඳට ඉගෙනගෙන එවැනි මිනිස්සු හමු වන සමාජ තලයකට ගියපු නිසා ඒ මනුස්සයව හමු උනා. https://www.youtube.com/watch?v=_28d5rX71Os
කිසිම පිරිමියෙක්ට බයවෙන්න එපා. තාත්තාට පෙම්වතාට අයියාට හෝ සැමියාට බියවෙන්න එපා. ආදරය කරන්න. නමුත් බියවෙන්න එපා..!
අන්ධ වෙන්න එපා. අන්ධවෙලා වගේ කාවවත් අදහන්න යන්න එපා.
හොඳින් දැණුවත් වෙන්න. කාරණා දැනගන්න. ඉගෙනගන්න.
පාළුව තනිකම සාංකාව වගේ අත්දැකීම් පිරිමි සමඟ බෙදාගන්න එපා. ඒක විශාල හෙණයක්. හිස් තැන් පුරවන්න එන පිරිමින්ගෙන් ප්රවේශම් වෙන්න. එයාලා ඔය එන්නේ සෑහෙන අයගේ හිස් තැන් පුරවන ගමන්මයි.
කිසිම අවස්ථාවක තම තාත්තාගෙන් සහෝදරයාගෙන් සැමියාගෙන් ඇරෙන්නට වෙන අයගෙන් මුදල් ඉල්ලාගෙන යන්න එපා. එයාලා පොළියත් සමඟ ඉල්ලනවා. පොළිය ජොලිය ලෙස ලියාගන්නා අය වැඩියි. මතක තබාගන්න.
කිසිම දේකට කිසිම කෙනෙක්ට ආසාවෙන් උඩ පනින්න එපා. ඒ තරම් බාල ගැහැණු ගතිගුණයක් තවත් නෑ. සන්සුන්ව ඉන්න ඉගෙනගන්න.
ආරාධනාවක් ලැබෙන තුරු කිසිම දේකට යන්න එපා.
’මේ ගැන මොකක්ද අදහස’ කියලා අසන තුරු කිසිවක් ගැන අදහස් ප්රකාශ කරන්න යන්න එපා.
’මොකද වුනේ’ කියලා ඇහුවත් අනවශ්ය අයට මොකද වුනේ කියලා කියන්න යන්න එපා.
අමාරුම අවස්ථාවක් ආවත් උදව් ඉල්ලාගෙන යන්න එපා. දරාගන්න.අයියෝ බුදු අම්මෝ කියාගෙන මේ සමාජය මැද්දේ ගිනි තියාගෙන දුවන්න යන්න එපා. සන්සුන් වෙන්න.
බාල අයව හඳුනාගන්න. තත්පර කිහිපයක් තුළ එයාලාගෙන් ඉවත්වෙන්න. නැත්නම් ඔයාවත් බාල කුලකයට වැටෙනවා.
තියෙන එකම ඇඳුම හෝ ලස්සනට ඇඳගෙන යන්න.
හැකිතරම් ඉක්මනට ජීවිතයේ තැනකට එන්න හිතන්න. වැටිලා ඉන්න එපා.
ඔයා ඔයාව ලස්සනට ඇඳගන්න. ඒත් කවුරුවත් අන්ඳන විදිහට ඇන්ඳෙන්න එපා.